z powiąszowaniem urodziurodzin, czyli self sto lat:)

ech i stało się. jestem kobietą po 30tce. nie, żebym wczoraj nie była, a dziś już nagle tak, ale od dziś to nie w kij dmuchał tam jakieś pierdy miesiącowane, od dziś mogę zacząć liczyć w latach. koniec rumakowania. czas dorosnąć, dojrzeć, zmądrzeć i w ogóle… ostatnie urodziny spędzałam przy winie, pisząc list do otwarcia za lat dziesięć. los sprawił, że przyszło mi wcześniej rozpieczętowywać kopertę, ale to już historia na zupełnie inny post, a może i nawet na zupełnie innego bloga…

nie jestem dobra w rocznicach. rozpamiętuję,  rozbieram zmiany, analizuję i roztkliwiam się nad sobą. nad tym, co było, czego nie ma, nad tym co jest, a czego nie było… rok temu osiemnastu chłopa śpiewało mi gromkie sto lat, dzierżąc dumnie w dłoni podstępnie zdobyczną różę… w domu czekała zapowiedź, a może obietnica tak pięknie spełniana chwilę później… a dziś? dziś usłyszałam przejmująco piękną historię pewnej Miłości i zastanawiam się, czy sama ostatniemu rokowi mam być bardziej wdzięczna, czy jednak więcej mieć za złe… chyba nie umiem odpowiedzieć… dorosnąć czasem przychodzi w dość późnym wieku, a ja mam ciągle wrażenie, że taki nagły natłok odpowiedzialnych decyzji to dla mnie wciąż za dużo… wciąż za wcześnie. ale…

dość marudzenia! 29 marca należy być jak Fatalista. w końcu Ten Tu, to najpiękniejszy ze światów, a niebo wciąż zachwyca magią powiewu, uniesień i niezliczoności błyskotek… nooo przynajmniej do czasu aż starcza niedołężność pozwala zadzierać głowę bezwstydnie do góry…

a póki przyjaciele staja z winem u progu, a życzenia przychodzą nawet z zaświatów i pani w Lidlu, widząc wino niejedno w koszyku, ciągle kieruje do mnie cudnie słodkie: „a dowód mogę zobaczyć?” [sytuacja sprzed tygodnia!!!], chyba nie mam się czym martwić…

a do tego… [tak, postanowiłam robić karierę w świecie bloggersów przez cycki, skoro umiejętności pisarskich mi nie staje…]

hehe!!! nie mogłam sie powstrzymać ;) dziękuję Kochani za każdą ciepłotę myśli i wszystkie życzenia, za pamięć i obecność [tę pod moją nieobecność zwłaszcza ;)]