neverending sex story?

zdarza się czasem, że jakiś temat nachalnie mnie prześladuje, łazi za mną, wpycha się w kieszeń, na ekran, na monitory, włazi z książką pod poduszkę… czai się z tyłu podstępnie dopóki się nie odwrócę i z nim nie pogadam… przyszedł czas chyba na obejrzenie się za siebie dziś, bo zaczynam się obawiać, że ten przyjdzie mi zaraz znaleźć mglistym porankiem we własnym łóżku…

obejrzałyśmy ostatnio Sex Story… hmm film jak film, uroczy w prostocie, zabawny momentami, a bukiet marchwi i Bloody Sunday rozbrajające… jak na prawdziwą komedię romantyczną przystało oboje śliczni [ i tak, znów stwierdziłyśmy, że szczerze nienawidzimy Natalie Portman i że obie chcemy nią być natychmiast, i bynajmniej nie dlatego, że Ashton Kutcher podawał jej do łóżka zupę Nbolącąmacicę] na ekranie oczywiście wygrała miłość i w ogóle było tak, jak nigdy nie jest naprawdę… ale nie o tym, nie o tym…

chodzi o samo założenie takiej relacji/związku [??? – czy można spotkania na sam seks nazwać związkiem?], które między tych dwojgiem jest proste a i genialne w swej prostocie – wystarczy sms, telefon i on jedzie do niej, ona do niego czy tam oboje jadą gdzie bądź, żeby uprawić dziki, namiętny, obłąkańczy, czyli fantastyczny zupełnie seks. bez zobowiązań, bez czułych słówek [tu do czasu rzecz jasna]… jeden z moich ulubionych filmów zaczyna się od tego, że kobieta co środę przychodzi do mężczyzny, żeby w całkowitym milczeniu się z nim kochać [można mówić kochać  w takiej sytuacji? pieprzyć byłoby lepsze?] hmm…

dziś wpadł mi w oko artykuł [tak, na WP i tak, zdarza mi się czytać co innego, czasem nawet książki] o fuck buddies... zaczęłam szperać po necisku i okazało się, że to żadne nowum [tak, ja zawsze jestem grubo do tyłu za światem]. ba, znalazłam nawet 13 prostych kanadyjskich zasad, wg których taka relacja powinna się odbywać, żeby była happy ever after: żadnych rozmów, że miałaś zły dzień, żadnego zostawania na noc, wspólnych kanapek na śniadanie, dzielenia przeżyć,  zapadania się w bycie z… ot, czysta umowa, żeby nie powiedzieć transakcja miedzy dwojgiem ludzi spragnionych seksu, realizowania fantazji a nietęskniących za bliskością drugiego człowieka… wydawałoby się może nieco chłodne, jednak bez zbędnych płakań w poduszkę, rozczarowań, zasmarkanych listów, odchodzeń, niepowrotów… zamiast tego prosta radość ciał, przygoda, fascynacja… piękna idea, ale czy taka spółka jest w ogóle możliwa?

hmm…sama nie mogę powiedzieć, żebym każdą ze swoich upojnych nocy spędziła w ramionach Miłości pisanej przez duże czy też małe m…[zresztą, czy może być w ogóle pisana przez małe?] ale do zaistnienia tej upojności doprowadzała jednak jakaś fajna bliskość, nabudowana przegadanymi godzinami, poznawaniem siebie, odkrywaniem, ciekawością odległych czasem światów… i kurde, w końcu też zdarzyło się wspólne śniadanie. a i tak w ostatecznym, najmojszym rozrachunku nijak się to ma do tej zmysłowości, co to dopełnieniem jest tego prostego chcenia bycia z kimś ponad wszystko… a tutaj? bliskość 0, fascynacja 100%? dziwne? nie wiem, jakieś takie hmm fantsmagoryczne?

słyszałam co prawda kilka razy od zranionych kobiet „żadnych więcej uczuć, tylko czysty seks” i idąc tym tropem, gdyby przeszperać u "specjalistów" [czyt. trenerów uwodzenia – ale o tym obiecuję innym razem, bo sama muszę się najpierw otrząsnąć, z tego, co udało mi się przy okazji fuck buddy odkryć] to dowiadujemy się, że:

„Z mojego doświadczenia wynika że najlepsze kobiety do tego typu związku są  te po tzw. „Ciężkich związkach”, czyli były z facetami zaborczymi, zazdrosnymi, nie dający im nawet odrobiny swobody. Po takich przejściach, możliwe że sama zaproponuje Ci taki układ.”

taki układ jednak bywa podobno nazywany anoreksją seksualną… szereg zdarzeń nakłada się na takie potrzeby… u kobiet poharatanie jakieś emocjonalne, trudność wchodzenia w relacje, u mężczyzn dominacja seksualności… nie silę się na psychologiczne analizy, bo przecież istnieją ludzie, którzy po prostu lubią nieksrępowany seks. zastanawiam się nad długodystansowością takiego układu… nad końcem, nad zerwaniem, odejściem... [rozwiązaniem umowy???] według reguł trzeba go bowiem kategorycznie uciąć, kiedy jedno z dwojga zaplątanych, traci grunt pod nogami i zapada się uczuciowo w związek dyktowany przecież tylko pożądaniem… i tak, to sie wydaje uczciwe... a że to najczęściej kobiety ten grunt tracą… [tak, w filmach to zupełnie inna bajka…] to już czysta sprawa chemii…

oksytocyna uwalniana podczas stosunku, Drogie Nieczytelniczki, w wybuchowym miksie z estrogenami tworzy bowiem swoisty dekokt budujący w Kobiecie potrzebę bliskości i poczucie przywiązania…i tu pat, bo wychodzi na to, że im więcej nieskrępowanego seksu, tym większa chęć przynależności... a Mężczyzna? w końcu podczas orgazmu też mu się trochę tej oksytocyny dostaje… Mężczyzna otóż przy spotkaniu z tym hormonem zwykle robi się senny... tak czy śmak nam z lekka Gospodarka Hormonalna pokpiła sprawę, ale przecież żadnej Ameryki spod kołdry tu nie odkrywam...

cóż czynić? po raz kolejny wytknąć Matce Naturze jęzor! ;)

PS i tak, zdaję sobie sprawę ze sporych uproszczeń