"piękne Kobiety zostawmy Mężczyznom bez wyobraźni..."

ech... i dałam się wkręcić niczym średnio lotna gimnazjalistka..

pierwszy odcinek „Tap.Madyl” i ja co? bach na tvnik. niewiele zdaje się jest bardziej masochistycznych zajęć niż oglądanie pięknych, długonogich kobiet z gracją poruszających się po wybiegu, które ani potknąć się nie chcą, ani nawet dla podtrzymania morali matki Trzylatka, co to zawsze na diecie „od jutra” jest, głupot gadać straszliwych nie próbują. no, może tylko komentarze jury pt. „musisz schudnąć kilkanaście kilo” [ludzie??!! z czego, ja się pytam???] kierowane do chuderlaczka urokliwego dobijają bardziej. nad urokami adeptek nowego sezonu modelingowego show wcale nie chcę się rozwodzić, bo zaraz się okaże, że z desperacji i kompleksów, a przede wszystkim z faktu posiadania lustra, które jak w przeklętej bajce „prawdę Ci powie”, przyjdzie mi ochota upić się i nie trzeźwieć przez tydzień. wychodzi wszak na to, że licealny „grubas” może przez casting przejść, matka Pięciolatka [to dopiero budujące] i Zmysłowość Chodząca, co niedawno była Michałem… każda z tych Kobiet/Dziewczyn swoje przeszła i odwaga, z jaką przed Urokliwym Na Swój Sposób Zespołem Oceniającym prezentowała ciało, co przez niebotyczność nóg ledwo mieściło się w kadrze, rozdziawiła mi buzię, że aż…

to wybiegowanie przywiodło mi na myśl Zjawiskowość Kobiet wokół mnie zgromadzonych, co to nigdy z siebie zadowolone być nie chcą. pamiętam, jak Siostrula Moja schudła milion kilogramów i jak milion dolarów wyglądać zaczęła… sam Clooney [Brzydal! cytując klasyków ;)] mógłby przed nią Leśmiana z uwielbieniem [a i pewnie z urokliwym kaleczeniem szumiących głosek nawet] deklamować, a i tak, uważałaby, że dobrze to będzie, ale za kilogramów 5… takich przypadków stosy całe po świecie się miota. swego czasu na mój telewizor przylatywał sobie zza morza program, co Kobiety przekonywał nie tyle do zrzucania krągłych bioder, ile do tej krągłości polubienia. pamiętam, jak fajne przecież babki, tu i tam sobie w wyobrażeniach dodawały, nogi własne skracały, biusty pomniejszały, brzuchy otłuszczały… a kiedy okazywało się, że faktyczny stan mocno mija się z tym, co o sobie myślą, pojawiał się błysk w oku, który wszystkie błyski pod sobą miał. czemu tak ważne dla nas, Drogie Nieczytelniczki, własne odbicie w lustrze jest? przecież  nie ma się co oszukiwać [ i tu wybaczcie Nieczytelnicy Męsko W Klacz Zaplątani] przecież nie dla Mężczyzn. ci, których pociąga w Nas błysk w osobowości i w oku, śmiem twierdzić, że centymetrem obwodu ud nie odmierzają. ci, którzy odmierzają… ci, którzy odmierzają niespecjalnie warci są klaczowego wspomnienia…

skąd więc taki brak własnej akceptacji w Kobietach? pojęcia nie mam. za to mam milion niedociągnięć i dowodów na to, ze humbaki świetnie radzą sobie w środowisku lądowym. ech, chyba pójdę poćwiczyć jakieś brzuszki czy coś, czy może poczytać książkę [150 kcal przy czytaniu głośnym w końcu ;)]

i nic, że to program mocno niskich lotów, że żadne to tam dawne Wydanie drugie poprawione, ale kurde, za te Trzy Dzisiejsze Damy będę trzymać kciuki, będę trzymać kciuki niczym profesjonalna gimnazjalistka. należy się im. za urodę też…